ผักดองฝูหลิง（涪陵榨菜; ฝูหลิงจ้าช่าย）ของจีน แตงกวาดองของยุโรป และกะหล่ำปลีดอง (Sauerkraut) ของเยอรมัน ถือว่าเป็นผักดองที่มีชื่อเสียงของโลก โดยเริ่มมีการบันทึกผักดองฝูหลิงตั้งแต่สมัยราชวงศ์ชิง และในปี2008 ทางการจีนได้จัดให้อยู่ในบัญชีรายชื่อมรดกทางวัฒนธรรมแห่งชาติจีน (China Intangible Cultural Heritage) ประเภทที่2
ตั้งแต่ผักดองฝูหลิงปรากฏขึ้นบนโลก ก็ได้กลายเป็นเครื่องเคียงที่ต้องเสิร์ฟขึ้นโต๊ะมาโดยตลอด ผ่านมาหลายยุคหลายสมัย ผักดองฝูหลิงก็ยังคงความอร่อยสดกรอบเหมือนเดิม
เบื้องหลังการผลิตก่อนจะมาโลดแล่นอยู่บนจานได้นั้น จำเป็นต้องผ่านหัวใจของผู้ทำอันทรงคุณค่าซะก่อน โดยหลี่เหวินหลิง อายุ 48 ปี เป็นหนึ่งในผู้สืบทอดการทำผักดองฝูหลิง ตั้งแต่อายุ 18 ปี เขาก็ได้เรียนรู้สูตรการทำจากพ่อของเขา เริ่มตั้งแต่การเก็บหัวของกะหล่ำปลีและคัดผัก ขั้นตอนการทำแบบดั้งเดิมมีทั้งหมด 12 ขั้นตอน ซึ่งต้องให้ความสำคัญกับทุกขั้นตอนเท่าๆกัน ผักสดจำนวนหนึ่งตันผ่านการร้อยเชือกเพื่อแขวนตากให้แห้ง หลังจากนั้นเก็บลงมาทำการดอง หั่น ล้าง ผสมวัตถุดิบ ใส่ลงไห และปิดปากไห
หลังผ่านขั้นตอนการผลิตมากมายแล้ว ก็จะได้ผักดองฝูหลิงเพียง 70 กว่ากิโลกรัม และในช่วงของการผลิตที่มากกว่า 3 เดือนนี้ ทุกวันหลี่เหวินหลิงจะต้องคอยดูแลเอาใจใส่อย่างละเอียด
ถึงแม้ว่าการพัฒนาจะก้าวมาถึงยุคสมัยแห่งอุตสาหกรรม ทำให้กรรมวิธีการดองไม่ได้ยากเย็นเหมือนสมัยก่อนอีกต่อไป แต่หลี่เหวินหลิงและอาจารย์ของเขานั้น ยังคงรักษาเทคนิคที่ได้รับการสืบทอดมาไว้ เพราะในใจของพวกเขานั้น การดองจ้าช่ายเหมือนเป็นสัญลักษณ์ความทรงจำของวัฒนธรรมที่ได้รับสืบทอดต่อกันมา และเป็นส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณผู้ทำนั่นเอง
