เมื่อครั้งนายสี จิ้นผิง เข้ารับตำแหน่งเลขาธิการคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำเมืองฝูโจวในเดือนเมษายน ค.ศ. 1990 นั้น เขาต้องเผชิญกับความจริงที่ว่าการพัฒนาของฝูโจวยังล้าหลังเมืองชายฝั่งอื่นๆ
ในเวลานั้น รากฐานทางอุตสาหกรรมของฝูโจวยังอ่อนแอ การคมนาคมไม่สะดวก และความกดดันทางการคลังมีมาก ส่วนนโยบายเกี่ยวกับการดึงดูดการลงทุน รวมถึงสภาพแวดล้อมการลงทุนก็ไม่เป็นที่น่าพอใจเช่นกัน แนวคิดและทัศนคตินั้นยิ่งล้าหลังมากหากเทียบกับมณฑลใกล้เคียง นายหยวน ฉีถง รองเลขาธิการและเลขาธิการคณะกรรมการกิจการการเมืองและกฎหมาย คณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำมณฑลฝูเจี้ยนในขณะนั้นเห็นว่า “เลขาธิการคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำเมืองฝูโจวถือเป็นตำแหน่งที่มีภารกิจหนักมาก ฝูโจวเป็นเมืองเอกของมณฑล ก็อย่างที่รู้กันดีว่า‘การดำรงตำแหน่งผู้ว่าการนครหลวงไคเฟิงนั้นเป็นเรื่องแสนยาก‘ ยิ่งไปกว่านั้น ฝูโจวครองสัดส่วนประมาณครึ่งหนึ่งของผลผลิตทางเศรษฐกิจทั้งหมดของมณฑลฝูเจี้ยนซึ่งมีขนาดค่อนข้างใหญ่ ผลการบริหารจัดการเมืองฝูโจวนั้นจึงเกี่ยวข้องโดยตรงกับการดำเนินงานของทั้งมณฑล“
ในคำปราศรัยขณะเข้ารับตำแหน่ง นายสี จิ้นผิงกล่าวว่า“ทุกคนอย่าคาดหวังว่าผมจะเสนอสโลแกนใด ๆ และผมจะไม่เสนอสโลแกน” รากฐานการพัฒนาที่ค่อนข้างล้าหลังคือจุดเริ่มต้นของนายสี จิ้นผิงในฝูโจว แต่หากมองจากอีกแง่มุมมันทำให้นายสี จิ้นผิงมีพื้นที่แสดงความสามารถมากยิ่งขึ้น
ช่วงเดือนมิถุนายน ความร้อนอบอ้าวในฤดูร้อนสามารถสัมผัสได้แล้วในเมืองฝูโจว เช่นเดียวกับตอนที่เพิ่งไปถึงเมืองเซี่ยเหมินเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ทุกอย่างเริ่มต้นด้วยการสำรวจข้อมูลประกอบการวิจัย แต่คราวนี้วิธีการเดินทางเปลี่ยนจากจักรยานเป็นเรือโดยสารที่เรียบง่าย ในความทรงจำของนายจ้าว หรูฉี รองผู้อำนวยการสำนักงานคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำเมืองฝูโจว เรือโดยสารลำนั้นมีขนาดเล็กและเดินทางช้ามาก นอกจากนายสี จิ้นผิงแล้ว นายหง หย่งซื่อ นายกเทศมนตรีเมืองฝูโจว รวมถึงรองนายกเทศมนตรีอีกหลายคน ผู้รับผิดชอบหลักในคณะกรรมการและกรมต่างๆ ตลอดจนสหายจากสำนักงานคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำเมืองฝูโจวต่างก็ได้เข้าร่วมการสำรวจครั้งนี้
เรือแล่นไปตามแม่น้ำหมิ่นเจียงจนถึงปากแม่น้ำแล้วกลับไปที่เขตหมาเหว่ยเมืองฝูโจว ทั้งสองฝั่งของแม่น้ำเต็มไปด้วยวัชพืช ลักษณะหาดทรายหยาบ แสงแดดแผดจ้าที่สาดส่องกระทบหาดทรายดูระยิบระยับเป็นพิเศษจนแสบตา มีโต๊ะที่เรียบง่ายมากอยู่ที่ส่วนท้ายของเรือ นายสี จิ้นผิง ได้วางแผนที่ของฝูโจวไว้บนโต๊ะตัวนั้นและพูดคุยแลกเปลี่ยนกับคณะผู้ติดตามขณะทอดสายตามองไปรอบๆโดยมีหัวข้อหลักคือ ในขั้นต่อไปฝูโจวควรพัฒนาไปสู่ทิศทางใดและควรพัฒนาอย่างไร? ตลอดทั้งวันนี้นายสี จิ้นผิงไม่ได้บอกว่าเขาเหนื่อยหรือต้องการพักผ่อน เขาดูตลอด ฟังตลอด และคิดตลอด “สถานที่เหล่านี้เป็นพื้นที่หลักในการวางแผนโครงการ‘3820‘ในภายหลัง ซึ่งก็คือเขตวงกลมเศรษฐกิจสามเหลี่ยมทองคำที่ปากแม่น้ำหมิ่นเจียง รวมถึงเขตหมาเหว่ย เขตฉางเล่อและอำเภอเหลียนเจียง ตลอดจนพื้นที่ทางตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งเป็นเขตเมืองเก่าของฝูโจว” นายจ้าว หรูฉีกล่าว
หลังการสำรวจหมิ่นเจียงครั้งนั้นได้ไม่นาน ในการประชุมผู้แทนพรรคคอมมิวนิสต์จีนครั้งที่หกของเมืองฝูโจวซึ่งจัดขึ้นในเดือนสิงหาคมได้กำหนดแนวคิดพื้นฐานในการเปิดสู่ภายนอกอันได้แก่ “หนึ่งประเด็นสำคัญ สองเส้นทาง สามระดับ และสี่ความก้าวหน้าที่สำคัญ” โดย “หนึ่งประเด็นสำคัญ” ก็หมายถึงการพัฒนาปากแม่น้ำหมิ่นเจียงนั่นเองนายสี จิ้นผิงกล่าวว่า” “ทางใต้เรามีเมืองกวางโจว ทางเหนือมีเซี่ยงไฮ้ ตามระยะห่างนี้ ระหว่างสองเมืองดังกล่าวควรมีเมืองใหญ่เมืองหนึ่งปรากฏขึ้น และเมืองใหญ่นี้ควรเป็นฝูโจว”
ตั้งแต่วันที่ 18 มกราคม – วันที่ 21กุมภาพันธ์ ค.ศ.1992 นายเติ้ง เสี่ยวผิงได้เดินทางไปตรวจเยี่ยมเมืองอู่ชาง เซินเจิ้น จูไห่ และเซี่ยงไฮ้ตามลำดับ และได้กล่าวสุนทรพจน์สำคัญระหว่างการเดินทาง (ที่รู้จักกันทั่วไปในชื่อ “สุนทรพจน์ ณ ภาคใต้”) โดยย้ำถึงความจำเป็นและความสำคัญของการปฏิรูปเชิงลึกและเร่งการพัฒนา เรียกร้องให้ประชาชนเลิกโต้เถียงกันในประเด็นสังคมนิยมหรือทุนนิยม แต่ให้มุ่งเน้นไปที่การพัฒนา
ในการประชุมผู้แทนพรรคคอมมิวนิสต์จีนเมืองฝูโจวซึ่งจัดขึ้นในเดือนพฤษภาคม ค.ศ.1992 นายสี จิ้นผิงชี้ให้เห็นว่า “เราต้องเร่งการสร้างเศรษฐกิจให้ก้าวสู่ระดับใหม่ทุก ๆ สามถึงห้าปี และต้องเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ของเราซึ่ง “อยู่แถวหลัง”ในบริเวณพื้นที่ฮ่องกง มาเก๊า กวางตุ้ง ไต้หวัน และทะเลจีนใต้โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ ตอนนี้เราจำเป็นต้องหารือเชิงลึกเพื่อศึกษาว่าเมืองฝูโจวจะพัฒนาไปถึงระดับใดในช่วง 20 ปีข้างหน้า”
โครงการ “3820” เปิดตัวอย่างเป็นทางการ โครงการนี้เป็นคำย่อของ “วิสัยทัศน์พร้อมกลยุทธ์การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมเมืองฝูโจวระยะ 20ปี” เมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1992 นายสี จิ้นผิง เป็นผู้นำในการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับยุทธศาสตร์การพัฒนาของเมืองฝูโจว และได้เรียบเรียง”วิสัยทัศนพร้อมกลยุทธ์การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมเมืองฝูโจว ระยะ 20 ปี” ซึ่งถือเป็นพิมพ์เขียวอันยิ่งใหญ่ ซึ่งมีเวลาสามปีนับตั้งแต่ค.ศ. 1992-1995 และแปดปีนับตั้งแต่ค.ศ. 1992-2000 ระยะเวลาโดยรวมคือ 20 ปี ตั้งแต่ปีค.ศ.1990-2000 นายเฉิน หลุน ผู้อำนวยการสำนักงานคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำเมืองฝูโจวในขณะนั้นกล่าวว่า “อันที่จริง วาระดำรงตำแหน่งเลขาธิการคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนโดยทั่วไปก็เพียงห้าปีเท่านั้น แต่นายสี จิ้นผิงได้ทำแผนพัฒนาระยะ 20 ปี นี่แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้ทำเพื่อความสำเร็จทางการเมืองของตนเอง แต่เขาเป็นเจ้าหน้าที่ระดับผู้นำที่กล้าแบกรับความรับผิดชอบต่อประวัติศาสตร์และคนรุ่นหลัง”
แปลเรียบเรียงโดย ภาคภาษาไทย ศูนย์เอเชียแอฟริกา สถานีวิทยุและโทรทัศน์กลางแห่งประเทศจีน(CMG)
ติดตามตอนก่อนหน้าได้ที่
