ในทางปฏิบัติมีการปรับปรุงกลไกความร่วมมือระหว่างภูเขาและทะเลให้ดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2001 คณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนและทางการมณฑลฝูเจี้ยนได้ประกาศใช้ “ข้อคิดเห็นหลายประการเกี่ยวกับการเร่งพัฒนาพื้นที่ภูเขาและส่งเสริมความร่วมมือระหว่างภูเขาและทะเล” โดยเสนอนโยบายและมาตรการ 40 ประการ ซึ่งรวมถึงการส่งเสริมความร่วมมือระหว่างภูเขาและทะเลเพื่อร่วมกันสร้างนิคมอุตสาหกรรม การสร้างกลไกแบ่งปันผลประโยชน์สำหรับโครงการถ่ายโอนระหว่างภูเขาและทะเล และการปรับปรุงระบบช่วยเหลือแบบจับคู่ภูเขา–ทะเล ฯลฯ
นายสีว์ เติงเฟิงกล่าวว่า “ในเวลานั้น เมื่อพิจารณาจากข้อเสนอของสหายสี จิ้นผิง ที่ให้ส่งเสริมความร่วมมือระหว่างภูเขาและทะเล และการพัฒนาร่วมกัน คณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำมณฑลได้ตัดสินใจที่จะสร้างความสัมพันธ์ในการให้ความช่วยเหลือแบบจับคู่กันระหว่าง 23 อำเภอหลักที่อยู่ในโครงการพัฒนาเพื่อบรรเทาความยากจนกับ 23 เมืองชายฝั่งทะเล (ระดับอำเภอและเขต)” และ “ยังกำหนดว่าแต่ละอำเภอที่ยากจนจะต้องได้รับเงินทุนช่วยเหลือแบบจับคู่ไม่น้อยกว่า 12 ล้านหยวนต่อปี”
วันที่ 9 เมษายน ค.ศ. 2002 นายสี จิ้นผิง เดินทางไปตรวจเยี่ยม 3 อำเภอและเมืองในเมืองหนานผิงอันได้แก่ อำเภอกวางเจ๋อ อำเภอซุ่นชาง และเมืองเซ่าอู่
เมืองหนานผิงตั้งอยู่ทางตอนเหนือของมณฑลฝูเจี้ยน เป็นพื้นที่ด่านหน้าฝั่งตะวันตกของช่องแคบไต้หวันไปจนถึงพื้นที่ที่เป็นดินแดนชั้นใน เมื่อข้ามเทือกเขาอู่อี๋ซาน การพัฒนาของฝูเจี้ยนจะเผชิญกับโลกที่กว้างขึ้น
นายสี จิ้นผิง กล่าวว่า “ต้องปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ของตลาด ใช้ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจเป็นตัวเชื่อมในการดึงพื้นที่ชายฝั่งทะเลให้ถ่ายโอนอุตสาหกรรมที่เปรียบเทียบแล้วมีข้อได้เปรียบไปยังพื้นที่ภูเขาในดินแดนชั้นใน เพื่อบรรลุการแบ่งปันเทคโนโลยีและทรัพยากร การใช้ข้อได้เปรียบมาเกื้อกูลซึ่งกันและกันจากข้อได้เปรียบ การอำนวยประโยชน์แก่กัน และการพัฒนาร่วมกัน”
ในการประชุมผู้แทนพรรคคอมมิวนิสต์จีนครั้งที่ 7 ของมณฑลฝูเจี้ยนในปีนั้น คณะกรรมการพรรคฯและทางการมณฑลฝูเจี้ยนได้เสนอให้สร้างช่องทางยุทธศาสตร์ 3 ช่องทาง ได้แก่ “ความร่วมมือระหว่างภูเขาและทะเล การเชื่อมต่อกับดินแดนชั้นใน และการเปิดกว้างสู่ภายนอก” ความร่วมมือระหว่างภูเขาและทะเลได้รับการส่งเสริมจากมุมมองที่กว้างขึ้น
วันที่ 2 กันยายน ค.ศ. 2002 นายสี จิ้นผิงได้เผยแพร่บทความที่มีการลงนามในหนังสือพิมพ์ฝูเจี้ยนเดลี่เรื่อง “เร่งสร้าง ‘ช่องทางยุทธศาสตร์ 3 ช่องทาง’ ส่งเสริมเศรษฐกิจของฝูเจี้ยนให้บรรลุการก้าวกระโดดครั้งใหม่” โดยบทความชี้ให้เห็นว่า “การเร่งสร้าง ‘ช่องทางยุทธศาสตร์ 3 ช่องทาง’ เป็นมาตรการเชิงกลยุทธ์ในการลดช่องว่างการพัฒนาระหว่างพื้นที่ภูเขากับพื้นที่ชายฝั่งทะเลอย่างครอบคลุม และส่งเสริมการพัฒนาที่สอดประสานกันของเศรษฐกิจภูมิภาค” “การสร้างและขยาย ‘ช่องทางยุทธศาสตร์ 3 ช่องทาง‘ ซึ่งรวมถึงช่องทางความร่วมมือระหว่างภูเขาและทะเลด้วยนั้น มีส่วนช่วยต่อการบูรณาการทรัพยากรต่างๆทั้งระหว่างประเทศ ในประเทศ และภายในมณฑล ส่งเสริมการพัฒนาที่สอดประสานกันของเศรษฐกิจชายฝั่งทะเลและพื้นที่ภูเขา ค่อยๆลดช่องว่างการพัฒนาระหว่างพื้นที่ภูเขากับพื้นที่ชายฝั่งทะเล ตลอดจนยกระดับการพัฒนาเศรษฐกิจของฝูเจี้ยนในทุกด้าน”
ความร่วมมือะหว่างภูเขาและทะเลก้าวหน้าอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
ปัจจุบันมิติการแข่งขันระหว่างเมืองกับเมืองได้ถูกขยายไปสู่บริบทระดับโลก ฝูเจี้ยนก็ได้ตระหนักถึงปัญหาที่ว่า แม้ว่าเขตเมืองฝูโจวและเขตเมืองเซี่ยเหมิน–จางโจว–ฉวนโจวได้เป็นผู้นำในการพัฒนา และมีบทบาทระดับหนึ่งในการขับเคลื่อนการพัฒนาของพื้นที่รอบๆแล้วก็ตาม แต่อย่างไรก็ตามบทบาท “การเป็นหัวมังกร” ยังคงไม่แข็งแกร่งเพียงพอ
การปฏิรูปถูกกำหนดให้เป็นวาระสำคัญอีกครั้ง
เดือนตุลาคม ค.ศ.2014 เลขาธิการใหญ่สี จิ้นผิง เน้นย้ำในระหว่างการตรวจเยี่ยมมณฑลฝูเจี้ยนว่า “ฝูเจี้ยนมีพื้นที่ภูเขาและ‘เขตเก่า’หลายแห่ง………..จำเป็นต้องเร่งบรรเทาความยากจนตามหลักวิทยาศาสตร์และกำหนดเป้าหมายการบรรเทาความยากจนอย่างแม่นยำผ่านการติดต่อประสานงานของผู้นำ ความร่วมมือระหว่างภูเขาและทะเล การช่วยเหลือแบบจับคู่ และทำงานด้านการศึกษาให้ดีการจ้างงาน การรักษาพยาบาล ประกันสังคม และด้านอื่นๆที่เกี่ยวข้องกับการดำรงชีวิตของประชาชน สนับสนุนและช่วยเหลือพื้นที่ยากจนและประชาชนผู้ยากไร้ให้ขจัดความยากจนสู่ความมั่งคั่งโดยเร็วที่สุด เราจะปล่อยให้พื้นที่เขตเก่าหรือเขตปฏิวัติเก่าใดๆถูกทิ้งไว้ข้างหลังไม่ได้เด็ดขาด”
เมื่อวันที่ 29 กันยายน ค.ศ.2018 การประชุมเต็มคณะของคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำมณฑลฝูเจี้ยน ชุดที่ 10 ครั้งที่ 6 ได้ยกระดับ “เขตความร่วมมือทางเศรษฐกิจ” เป็น “เขตพัฒนาร่วมกัน” โดยเสนออย่างชัดเจนให้ส่งเสริมการสร้างเขตพัฒนาร่วมกันทางตะวันออกเฉียงเหนือและเขตพัฒนาร่วมกันทางตะวันตกเฉียงใต้ของมณฑลฝูเจี้ยน นอกจากต้องส่งเสริมการพัฒนาร่วมกันของเศรษฐกิจระดับภูมิภาคอย่างต่อเนื่องแล้ว ในขณะเดียวกันก็ต้องส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจที่มีการประสานกันทั้งด้านสังคม ชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชน นิเวศวิทยา และด้านอื่น ๆ ของภูมิภาค ตลอดจนเสนอ “แนวทางฝูเจี้ยน” เพื่อส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจระดับภูมิภาคอย่างมีคุณภาพ
จากความร่วมมือทางเศรษฐกิจด้วยความสมัครใจไปจนถึงเขตความร่วมมือทางเศรษฐกิจ กระทั่งไปถึงการพัฒนาร่วมกันระดับภูมิภาค ความร่วมมือระหว่างภูเขาและทะเลสามารถแสงหารูปแบบการดำเนินการที่สอดคล้องกับยุคสมัยได้เสมอ
ตัวอย่างเช่น จาก “ประตูภูเขา” และ “ประตูเมือง” ที่ปิดสนิท สู่แนวคิดและทางออกที่เปิดกว้าง จาก “ความร่วมมืออย่างเดียว” ในช่วงเริ่มแรก สู่ “การแลกเปลี่ยนที่หลากหลาย” ในปัจจุบัน และจาก “ความร่วมมือทางเศรษฐกิจภายในกลุ่มเมือง” สู่ “การพัฒนาร่วมกัน” ระหว่างกลุ่มเมือง
แปลเรียบเรียงโดย ภาคภาษาไทยศูนย์เอเชียแอฟริกา สถานีวิทยุและโทรทัศน์กลางแห่งประเทศจีน(CMG)
ติดตามตอนก่อนหน้าได้ที่
