เกิดปัญหาความขัดแย้งครั้งใหญ่ในอินเดีย เมื่อรัฐมหาราษฏระ ทางตะวันตกของประเทศอินเดีย ได้ตีพิมพ์ตำราเรียนที่มีเนื้อหาระบุว่า “ความน่าเกลียด” และ “ความพิการทางร่างกาย” ของผู้หญิง เป็นสาเหตุหลัก 2 ประการสำคัญที่ทำให้ค่าสินสอดทองหมั้นเพิ่มขึ้น
“หากหญิงสาวคนใดมีรูปร่างหน้าตาที่ “อัปลักษณ์” และเป็น “คนพิการ” มันจะกลายเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะได้แต่งงาน และทำให้เจ้าบ่าวและครอบครัวของเจ้าบ่าวที่จะแต่งงานกับผู้หญิงที่มีลักษณะดังกล่าว เรียกร้องสินสอดที่เพิ่มมากขึ้น” ข้อความหนึ่งในหนังสือเล่มนี้ระบุไว้ดังนี้
แม้หน่วยงานท้องถิ่นจะออกมาประกาศว่า ข้อความดังกล่าวจะถูกตัดออกไปจากตำราเรียนในเร็วๆนี้ แต่ก็มีผู้คนจำนวนมากที่แสดงความไม่พอใจต่อข้อความดังกล่าว ทั้งยังนำข้อความอันชั่วร้ายนี้ไปโพสต์ประจานลงบนสื่อสังคมออนไลน์อีกด้วย
“ข้อความนี้ถือเป็นความเกลียดชังที่ฝังลึกในจิตประเภทหนึ่ง ซึ่งเป็นความคิดที่ถอยหลังเข้าคลอง ของผู้ที่เชื่อว่าต้องมีการเรียกเก็บสินสอดทองหมั้นระหว่างการสมรส ตำราเรียนนี้ต้องถูกจำกัดทิ้งไปโดยเร็วที่สุด” Raj C. Roy ผู้ใช้งานสื่อสังคมออนไลน์คนหนึ่งกล่าว
“นี่เป็นความคิดของคนที่เรียกร้องสินสอดทองหมั้น ฉันไม่รู้สึกแปลกใจกับข้อความนี้เลย มันคือความจริงที่น่าขมขื่น” Jaspreet Singh ผู้ใช้ทวิตเตอร์คนหนึ่งโพสต์ข้อคามดังนี้
แม้กฎหมายอินเดียจะประกาศให้สินสอดกลายเป็นสิ่งผิดกฎหมาย แต่การเรียกเก็บสินสอดทองหมั้นก็ถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่ทำกันมานานหลายทศวรรษ และหากไม่มีการให้สินสอด ผู้หญิงที่แต่งงานไปก็มักจะเสี่ยงต่อการถูกทำร้ายในบ้าน จนอาจถึงขั้นเสียชีวิต
