ตามข้อมูลของแผนกตรวจสอบแห่ง คณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำเมืองฝูโจวเมื่อปี ค.ศ. 1993 หลังจากนายสี จิ้นผิงเข้าดำรงตำแหน่งเลขาธิการคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำเมืองฝูโจวซึ่งเป็นเมืองเอกของมณฑลฝูเจี้ยน ได้อ่านจดหมายจากประชาชนพร้อมเขียนคำแนะนำมากกว่า 1,000 ฉบับ โดยเขาอ่านจดหมายจากประชาชนเกือบทุกฉบับ และเขียนคำแนะนำเกือบทุกฉบับด้วย
หลังจากเข้าดำรงตำแหน่งผู้บริหารระดับมณฑลของฝูเจี้ยน นายสี จิ้นผิงก็ยังคงการกระทำเช่นนี้
เมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1999นายสี จิ้นผิงได้รับจดหมายจากเยาวชนผู้ใช้แรงงานคนหนึ่งที่อพยพเข้ามาทำงานในเมืองฝูโจว
จดหมายฉบับดังกล่าวสะท้อนถึงความยากลำบากที่ใหญ่ที่สุดที่ผู้ใช้แรงงานจากต่างถิ่นต้องเผชิญในเวลานั้น นั่นคือความยากลำบากในการส่งลูกๆเข้าเรียนในโรงเรียนของเมืองฝูโจว
“ผมหวังว่าทางภาครัฐจะออกนโยบายที่เกี่ยวข้องโดยเร็วที่สุดเพื่อแก้ปัญหาความยากลำบากสำหรับลูกหลานของผู้ใช้แรงงานจากต่างถิ่นในการเรียนหนังสืออย่างทันท่วงที เพื่อเราจะได้ทุ่มเทอย่างเต็มที่ในการร่วมสร้างสรรค์เศรษฐกิจของฝูโจว” ผู้เขียนจดหมายใช้ภาษาที่เปี่ยมด้วยความจริงใจ
นายสี จิ้นผิงให้คำแนะนำทันทีว่า “เราควรให้ความสำคัญกับชีวิตของผู้ใช้แรงงานจากต่างถิ่นมากยิ่งขึ้น ควรสร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อความกระตือรือร้นของพวกเขา” พร้อมส่งจดหมายไปยังเทศบาลเมืองฝูโจว
ในไม่ช้า ก็มีการประกาศ“มาตรการชั่วคราวสำหรับการเรียนหนังสือของบุตรหลานผู้ใช้แรงงานจากต่างถิ่นในเมืองฝูโจว” เป็นอันว่าปัญหาความยากลำบากในการส่งลูกหลานเข้าเรียนที่สร้างความหนักใจให้ผู้ใช้แรงงานจากต่างถิ่นมาเป็นเวลานานก็ได้รับการแก้ไขอย่างน่าพอใจในเมืองฝูโจว
นายสี จิ้นผิงยังได้ตอบจดหมายฉบับดังกล่าวด้วยตนเองโดยเขียนว่า “คุณจากหมู่บ้านเล็กๆบนภูเขาทางตอนเหนือของมณฑลฝูเจี้ยนมาหางานทำที่ฝูโจวเมืองเอกของมณฑล ในเวลาเพียงสี่ปีคุณได้ยกระดับทักษะการสร้างความมั่งคั่ง ได้เพิ่มพูนความรู้และขยายความคิดของตัวเอง ผมยินดีมากกับความก้าวหน้าของคุณ ข้อเสนอแนะในจดหมายของคุณที่เสนอให้รัฐบาลต้องให้ความสนใจกับประเด็นการเรียนหนังสือของลูกๆของเยาวชนผู้แรงงานจากต่างถิ่นนั้นดีมาก ผมได้ส่งต่อไปยังเทศบาลเมืองฝูโจวเพื่อทำการศึกษาเรื่องนี้แล้ว”
เนื่องจากผู้ส่งไม่ได้ลงนามในจดหมาย นายสี จิ้นผิงจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากขอให้ผู้บริหารกลุ่มบริษัทคีนารี่ (KINARY)ซึ่งเป็นแหล่งทำงานที่ผู้ส่งกล่าวถึงในจดหมายช่วยตามหาผู้ส่ง จากนั้นจึงส่งจดหมายตอบกลับไปยังผู้เขียนจดหมายที่ชื่อนายซู เหรินโซ่วได้ในที่สุด
นายซู เหรินโซ่วไม่คิดว่าจดหมายของเขาจะได้รับการตอบกลับโดยผู้ว่าการมณฑลเอง เขากล่าวว่า ผู้ว่าการมณฑลเอาใจใส่ปัญหาที่สะท้อนโดยผู้ใช้แรงงานจากต่างถิ่น และได้แก้ปัญหาการเข้าโรงเรียนของลูก –นี่คือการตีความที่ดีที่สุดของคำที่ว่า “อยู่ใกล้ชิดประชาชนด้วยใจ”
แปลเรียบเรียงโดย ภาคภาษาไทย ศูนย์เอเชียแอฟริกา สถานีวิทยุและโทรทัศน์กลางแห่งประเทศจีน(CMG)
ติดตามตอนก่อนหน้าได้ที่
