ยกเลิกวิถีกินดื่มแบบสุรุ่ยสุร่าย และการใช้อำนาจในทางมิชอบของข้าราชการ-เส้นทางสีจิ้นผิง (15)
หนึ่งในปัญหาสำคัญในช่วงปลายปี 1984 จนถึงขั้นต้องมีการออกประกาศในระดับอำเภอของเจิ้งติ้ง คือการฝ่าฝืนกฎระเบียบการต้อนรับคนนอก ประเด็นหลัก ๆ ที่ผ่านมาเป็นการต้อนรับแบบตาบอดคือไม่มีการแยกแยะไม่ว่าใครไปใครมาก็ต้องจัดงานเลี้ยง และอีกประการหนึ่งคือการเลี้ยงรับรองเริ่มใช้งบประมาณทางราชการที่มากขึ้น ทั้งราคาและจำนวนครั้งรวมถึงจำนวนคนที่เข้าร่วมงานก็มีมากขึ้น
นายสี จิ้นผิง ซึ่งในขณะนั้นดำรงตำแหน่งเลขาธิการอำเภอเจิ้งติ้ง มองว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนี้เป็นปัญหาที่จำเป็นต้องได้รับการแก้ไขในทันที จึงเสนอวิธีการแก้ไข 2 ข้อ โดย 1. ห้ามจัดเลี้ยงสำหรับผู้บังคับบัญชาที่มาตรวจสอบหรือชี้นำการทำงาน รวมถึงคนที่มาเยี่ยมชมที่อำเภอ และ 2. หากมีการจัดเลี้ยงต้องลดจำนวนแขกในงานที่เป็นเจ้าหน้าที่ให้เหลือน้อยที่สุด ยกเลิกวิถีการกินดื่มที่สุรุ่ยสุร่ายเน้นไปที่การต้อนรับที่สุภาพและอบอุ่น โดยนายสี จิ้นผิงมองว่าในทางปฏิบัติต้องใช้ยาแรง โดยทางอำเภอเจิ้งติ้งได้ตอบสนองต่อนโยบายดังกล่าวได้ออกกฎห้ามเจ้าหน้าที่ข้าราชการและเจ้าหน้าที่หน่วยงานของรัฐใช้งบประมาณราชการในการกินดื่ม และห้ามการเลี้ยงรับรองซึ่งกันและกันระหว่างหน่วยงานรัฐ
ซึ่งหลังจากปฏิบัติตามนโยบายดังกล่าวมาได้ระยะหนึ่งก็พบเหตุผลบางประการที่ทำให้ต้องผ่อนผันในบางกรณีเช่น หากต้องการต้อนรับนักลงทุนจากภายนอกชักชวนให้มาลงทุนที่อำเภอจะทำอย่างไรเมื่อไม่สามารถจัดงานเลี้ยงได้
นายสี จิ้นผิง จึงได้เสนอให้คณะกรรมการพรรคและรัฐบาลของอำเภอเจิ้งติ้งออกกฎเพิ่มเติมว่าหากมีพ่อค้าต้องการมาลงทุนในเจิ้งติ้งก็สามารถเลี้ยงรับรองได้แต่เป็นเมนูเฉพาะเท่านั้น คือ “กับข้าวสี่อย่างและซุปหนึ่งอย่าง” ซึ่งส่วนใหญ่เป็นอาหารพื้นเมืองแต่ห้ามเสิร์ฟอาหารหรูรวมถึงบุหรี่และเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ หลังจากนั้นยังได้มีการกำหนดกฎระเบียบเกี่ยวกับจำนวนคนที่สามารถเข้าร่วมในงานเลี้ยงให้เป็นไปตามสภาพความเป็นจริง
เมนู “กับข้าวสี่อย่างและซุปหนึ่งอย่าง” ได้กลายเป็นเมนูมาตรฐานของอำเภอเจิ้งติ้งในการเลี้ยงต้อนรับแขกผู้มาเยือน ซึ่งประกอบไปด้วย “เฉียวเมี่ยนผาเกา” เป็นเมนูที่ทำจากแป้งบัควีทเป็นหลัก เนื้อหัวหมู ขนมอบ “กางหลูเซาปิ่ง” และเกี๊ยวน้ำ “หุนตุ้น” ทั้งหมดนี้เป็นอาหารท้องถิ่นที่มีรสชาติอร่อยและราคาย่อมเยา
ในช่วงเวลาที่ทำงานในเจิ้งติ้ง สี จิ้นผิง มักจะพูดว่า “รูที่มีขนาดเท่าปลายเข็มแต่ลมแรงก็สามารถรอดผ่านได้” หมายถึงการสร้างสรรค์บทบาทความประพฤติของบรรดาเจ้าหน้าที่ข้าราชการนั้นจำต้องป้องกันและปราบปรามตั้งแต่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ โดยส่วนตัวนายสี จิ้นผิง เป็นคนแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวอย่างชัดเจน หากเป็นแขกของเขาจะไม่ใช้เงินหลวงรับรองอย่างเด็ดขาด เขาจะเป็นคนดูแลค่าใช้จ่ายที่เป็นของเขาและแขกทั้งหมดทุกครั้ง
นอกจากการกินดื่มอย่างฟุ่มเฟือยแล้ว การฉวยโอกาสจากช่องโหว่ของการปฏิรูปเพื่อแสวงหาเงินและทรัพย์สินโดยมิชอบก็เป็นอีกหนึ่งปัญหาสำคัญที่เกิดขึ้นที่อำเภอเจิ้งติ้งในช่วงนั้น เช่น การฝ่าฝืนกฎระเบียบในการสร้างบ้านและจัดสรรที่อยู่อาศัย การฝ่าฝืนนโยบายและการวิ่งเต้นในกระบวนการ “เปลี่ยนสำมะโนครัวจากชาวชนบทเป็นชาวเมือง” การรับสมัครคนงาน การใช้ “เส้นสาย” เพื่อสร้างโอกาสให้กับลูกหลานและญาติมิตร เป็นต้น
ปี 1983 อำเภอเจิ้งติ้งได้ดำเนินการถอนสิทธิการ “เปลี่ยนสำมะโนครัวจากชาวชนบทเป็นชาวเมือง” ที่มิชอบด้วยกฎหมายรวม 46 คนจาก 23 ครัวเรือน ได้รับบ้านอยู่อาศัยที่ถือครองเกินโควต้าคืนจากเจ้าหน้าที่ระดับหัวหน้าแผนกขึ้นไป 18 คน จำนวน 33 ห้อง ได้รับบ้านที่อยู่อาศัยที่ถือครองเกินมาตรฐานจำนวน 16 ห้อง คืนจากเจ้าหน้าที่ทั่วไป 10 คน และได้ดำเนินการให้ 23 คนย้ายออกจากบ้านที่เกินโควต้าหรือเกินมาตรฐาน ตลอดจนลงโทษเจ้าหน้าที่ 4 คนที่ฝ่าฝืนวินัยในการสร้างบ้านส่วนตัว และเลิกจ้างเจ้าหน้าที่ 19 คน ที่ว่าจ้างอย่างผิดกฎหมาย
และในปีถัดมาอำเภอเจิ้งติ้งได้ดำเนินการสะสางและแก้ไขพฤติกรรมอันมิชอบของเจ้าหน้าที่รัฐในการก่อสร้างและจัดสรรบ้านพัก ได้รับคืนบ้านพักหรือเพิ่มค่าเช่ารวม 54 ครัวเรือน นอกจากนี้ยังได้ตรวจพบปัญหาที่ค้างคาอยู่ใน 38 หน่วยงาน เช่น การแจกโบนัสแบบไม่โปร่งใส การใช้อำนาจในหน้าที่เพื่อการประกอบธุรกิจและอื่นๆ ซึ่งเกี่ยวพันกับเจ้าหน้าที่ถึงกว่า 100 คน โดยมี 4 คนถูกลงโทษทางอาญา และกว่า 10 คนได้รับการลงโทษทางวินัย
ภาพ : นายสี จิ้นผิง ขณะแจกจ่ายตารางสำรวจความคิดเห็นบนท้องถนนในอำเภอเมืองเจิ้งติ้งเมื่อเดือนตุลาคมปี 1984
แปลเรียบเรียงโดย ภาคภาษาไทย ศูนย์เอเชียแอฟริกา สถานีวิทยุและโทรทัศน์ส่วนกลางแห่งประเทศจีน(CMG)
ติดตามตอนก่อนหน้าได้ที่
“ข้อบังคับ 6 ประการ” สร้างบทบาทใหม่แก้ไขปัญหาที่ซุกไว้ใต้พรม -เส้นทางสีจิ้นผิง (14)
