เมื่อสร้าง“กำแพงชายฝั่ง” ขึ้นแล้ว จึงถึงเวลาที่จะต้องดำเนินการสร้างพนังกั้นน้ำแม่น้ำระยะทางนับพันกิโลเมตร
เดือนตุลาคม ค.ศ. 1995 นายสี จิ้นผิง ได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งรองเลขาธิการคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำมณฑลฝูเจี้ยน ช่วงฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาว ค.ศ. 1996 ในฐานะผู้รับผิดชอบงานเกษตรและชนบท เขาเสนอให้ผู้นำระดับมณฑลและเจ้าหน้าที่หน่วยงานราชการที่ขึ้นตรงต่อมณฑลไปร่วมสร้างพนังป้องกันน้ำท่วมช่วงซ่างเจียนทางตอนล่างของแม่น้ำหมิ่นเจียง พร้อมรับฟัง “ข้อเสนอและแผนงานว่าด้วยการให้ทั้งมณฑลเปลี่ยนจากการดำเนินโครงการสร้างกำแพงกันคลื่นซึ่งสำเร็จลุล่วงแล้วไปสู่การสร้างพนังกั้นน้ำแม่น้ำในเขตเมืองอย่างรวดเร็ว”โดยกรมชลประทานและไฟฟ้าพลังน้ำมณฑลฝูเจี้ยน
ตามแผนดังกล่าว พนังป้องกันน้ำท่วมทางตอนล่างแม่น้ำหมิ่นเจียง แม่น้ำจิ้นเจียง และแม่น้ำจิ่วหลงเจียงซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพนังกั้นน้ำแม่น้ำในมณฑลฝูเจี้ยนมีความยาวรวม 224 กิโลเมตร บวกกับพนังป้องกันน้ำท่วมอีก 70 กิโลเมตรใน 65 เมืองที่ควรสร้างพนังกั้นน้ำรวมเป็น 1,014 กิโลเมตร.
วันที่ 22 มีนาคม ค.ศ. 1997 คณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนและมณฑลฝูเจี้ยนได้จัด “การประชุมสรุปและเชิดชูเกียรติเกี่ยวกับการสร้างกำแพงกันคลื่นระยะทาง 1,000 กิโลเมตร” ซึ่งนอกจากเป็นการประชุมเชิดชูเกียรติและให้รางวัลผู้สร้างผลงานโดดเด่นแล้ว ยังเป็นการประชุมระดมพลด้วย
ในการประชุมครั้งนี้ นายสี จิ้นผิงได้รายงานพิเศษโดยระบุว่า “เหมือนกับที่เราทุ่มเทอย่างเต็มที่เพื่อสร้างกำแพงกันคลื่นระยะทาง 1,000 กิโลเมตร เราต้องทุ่มเต็มที่ในการสร้างพนังกั้นน้ำระยะทาง 1,000 กิโลเมตรเช่นกัน ต้องดำเนินการในวงกว้าง ในพื้นที่ที่กำหนดเป็นจุดสำคัญ ต้องทำให้เสร็จก่อน เพื่อให้การสร้างพนังกั้นน้ำสำเร็จตามเป้าหมาย”
ช่วงฤดูร้อนของปีนั้น ได้มีการเปิดตัวโครงการสร้างพนังกั้นน้ำแม่น้ำตามมาตรฐานยาว 1,000 กิโลเมตรซึ่งถือว่าใหญ่ที่สุดและมีการลงทุนมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของมณฑลฝูเจี้ยน คณะกรรมการพรรคฯและมณฑลได้กำหนดให้การสร้างพนังกั้นน้ำแม่น้ำความยาว 1,000 กิโลเมตรเป็นโครงการที่มีลำดับความสำคัญสูงสุดของมณฑลและเป็นส่วนหนึ่งของโครงการรับใช้ประชาชนอย่างเป็นรูปธรรม ผู้ว่าการมณฑลได้ลงนามใน “หนังสือแสดงความรับผิดชอบเพื่อบรรลุเป้าหมาย”กับเขตและเมืองต่างๆ โดยกำหนดให้ต้อง “ฟันฝ่าต่อสู้ด้วยความทรหดอดทนเป็นเวลาสี่ปี ทำให้สำเร็จลุล่วงอย่างสมบูรณ์ในคณะผู้บริหารชุดปัจจุบัน”
เสียงนกหวีดดังขึ้น การสร้างพนังกั้นน้ำแม่น้ำของทั้งมณฑล ความยาว 1,000 กิโลเมตรดำเนินอย่างคึกคัก วันที่ 9 มกราคม ค.ศ.1999 มีการจัดประชุมเกี่ยวกับการสร้างพนังกั้นน้ำแม่น้ำทั้งมณฑล ความยาว 1,000 กิโลเมตรที่อำเภออู่ผิง
ที่ประชุมได้แสดงตารางสรุปรายงานผลการดำเนินโครงการสร้างพนังกั้นน้ำแม่น้ำความยาว 1,000 กิโลเมตรในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา เช่น ทั้งมณฑลได้สร้างพนังกั้นน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว 160 กิโลมตร พนังกั้นน้ำที่สร้างเสร็จแล้วนี้มีบทบาทสำคัญในการป้องกันน้ำท่วมครั้งร้ายแรงที่เกิดขึ้นในลุ่มแม่น้ำหมิ่นเจียง เมื่อปี 1998 “ระบบป้องกันหลัก 5 ระบบ (ระบบป้องกันหลัก 5 ระบบ ได้แก่ ระบบวิศวกรรมกักเก็บน้ำ ระบบเตือนสภาพอากาศเลวร้ายระดับปานกลางและระบบป้องกันทางชีวภาพ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งระบบป้องกันทางวิศวกรรมซึ่งรวมถึงโครงการสร้างพนังกั้นน้ำแม่น้ำด้วย ได้สร้างประโยชน์ในการลดภัยพิบัติเป็นมูลค่ากว่า 15,000 ล้านหยวน นับเป็นปาฏิหาริย์ในการป้องกันน้ำท่วมของมณฑลฝูเจี้ยน”
“ต้องเสริมความตระหนักเกี่ยวกับน้ำท่วมและกวดขันการสร้าง “ระบบป้องกันหลัก 5 ด้าน” ต่อไป บัดนี้สิ่งเร่งด่วนที่สุดคือต้องทุ่มเทมากยิ่งขึ้น เร่งสร้างพนังกั้นน้ำแม่น้ำ ความยาว 1,000 กิโลเมตรโดยเน้นไปที่โครงการป้องกันน้ำท่วมเขตเมืองของอำเภอ (เมืองหรือเขต) และกวดขันให้มีการบริหารจัดการแบบบูรณาการมากขึ้นสำหรับ “ 5 แม่น้ำ 1 ลำธาร” (“5 แม่น้ำ 1 ลำธาร” ได้แก่ แม่น้ำหมิ่นเจียง แม่น้ำจิ่วหลงเจียง แม่น้ำจิ้นเจียง แม่น้ำทิงเจียง แม่น้ำไซ่เจียง และลำธารมู่หลาน) อีกระดับ” นายสี จิ้นผิง รองเลขาธิการคณะกรรมการพรรคคอมมิวนิสต์จีนประจำมณฑลฝูเจี้ยนในขณะนั้นเน้นย้ำต่อที่ประชุม
ขณะนั้นการสร้างพนังกั้นน้ำแม่น้ำในท้องถิ่นต่างๆหลายแห่งซึ่งมีสภาพธรรมชาติที่ดีใกล้จะแล้วเสร็จ แต่ยังไม่มีความคืบหน้าใดๆเลยสำหรับโครงการป้องกันน้ำท่วมตามลำธารมู่หลานซึ่งได้รับการขนานนามว่าเป็น “มารดาแห่งสายน้ำ” ของเมืองผู่เถียน
ลำธารมู่หลานมีความสำคัญสูงสุดและเป็นปัญหาที่ยากที่สุดในการสร้างพนังกั้นน้ำ 1,000 กิโลเมตร อุปสรรคที่สามารถพิชิตน้ำในแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวกรากสายนี้คือเทคโนโลยี และยังไม่มีใครกล้าเสี่ยง
วันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ. 1999 ภายใต้การสนับสนุนของโต้ว กว๋อเหริน ผู้เชี่ยวชาญด้านการชลประทานที่มีชื่อเสียงซึ่งแนะนำโดยนายสี จิ้นผิง รองเลขาธิการคณะกรรมการพรรคฯและรักษาการผู้ว่าการมณฑลฝูเจี้ยน ในที่สุดจึงได้ข้อสรุปเกี่ยวกับการยืนยันความถูกต้องของข้อเสนอที่ให้ใช้วิธี “ตัดโค้งให้ตรง”สำหรับเฟสแรกของโครงการป้องกันน้ำท่วมตามริมลำธารมู่หลาน (“ตัดโค้งให้ตรง” เป็นมาตรการอันได้แก่ ณ จุดที่แคบที่สุดของแม่น้ำที่ไหลคดเคี้ยวเป็นพิเศษ ให้เปิดช่องทางน้ำใหม่ด้วยแรงแรงงานคนเพื่อทดแทนแม่น้ำสายเก่า) จากนั้นโครงการป้องกันน้ำลำธารมู่หลานท่วมล้นตลิ่งจึงพลิกผันจนสามารถดำเนินการได้
แปลเรียบเรียงโดย ภาคภาษาไทย ศูนย์เอเชียแอฟริกา สถานีวิทยุและโทรทัศน์กลางแห่งประเทศจีน(CMG)
ติดตามตอนก่อนหน้าได้ที่
